نمیفهمه .....
آمــدنم با خدا بود وعده بهار را داد
نــميخواستم
نــفهميدم
فــقط آمــدم !
رفــتنم اما با توست !
تــو بماني مي مــانم
حــتا اگر همه ي دنيا ســوزِ سردِ زمستان باشد و
از بــهار بي خبــــــــر . . .
هــمانند کــودکي هــق هــق مــيکنم
که مــادر او را تــهديدکــرده اگــر بار ديــگر اشــک بــريزد
او را مــيکشد...
مــانند هــيزم هاي مــصنوعي شــومينه
مي ســوزم و پــايان نــدارم
درد يــعني اين...!!!!
خــنجر از پشــت مــيزنــند عــجب دوســتان خــجالتي دارم من....!
آنــقدر دســتان غريبه ها را گرفتي،
دست روي دست گــذاشتي که...ازدست رفــتم!!!
بــلاتکليفم...
مــثل کتاب فــراموش شده اي
که روي نــيمکت يک پارک سوت و کور ،
بــاد ديــوانه ،
نــخوانده ورقــش مــيزند...
هر ورقــش ،
بــيت بــيت غــزلش ، قــصه ء من ....
بــراي هرکه ســنگ تمام گــذاشتم...
با هــمان سنــگ سنگــسارم کرد!!!
گــور پدر هــمه ي فال هاي قهوه
" من تــو را دوســت دارم .."
بعد از اين فقط چاي مي خورم......!!!!
هرچقـدر ميخــواي بـــُــــر بزن...
من هــميشه آس مي مونم ....!
پــس از مرگم ، مرا در گــورستان سگ ها دفــن كنــيين.....
ميــخواهم حــداقل، آنجا مــيان بــاوفايان دنــيا باشم......
احـترام گـذاشتن به بعضيـا
مثه تکـون دادن پارچـه ي قــرمــز جلوي گــاوه
قــاصدک هــم به مــا رسيــد ، خــبرش يــادش رفــت ....
درد ايــن نيــست که شــبِ عــيدي
بــخواي بــهش تبــريک بــگي اما
امــا هر چــي شــمارشو بــگيري ببــيني خــاموشه !
دردِ واقــعي اينــکه ؛
جــرات نــکني شــمارتو خاموش کني
از ترسِ اينکه شايد و فقط شــــايــــد
اين شــبِ عيدي اون بهت زنگ بزنه !
آره جونم . اين دردش خيلي بــيشتره ... خيلي
من شــاعر نيــستم و نميــخواهم که بــگويند شــاعر است
... حــرفهايم ..احــساساتم ... هــمين هــــا هــستند ...
دوســــت داشــتي ... بمــان و بــخوان ...
همين...
نظرات شما عزیزان:
