وقتی ديدم تو چشمات يه دنيا غم نشسته
بغض سياه حسرت راه گلوتو بسته
برای آخرين بار دست منو گرفتی
وقتی هنوز نرفته بهونه می گرفتی ... (مهران نرووو....)


وقتی كه گفتی نرو، گريه امونم نداد
وقتی می خواستم بگم می خوام بمونم باهات
به جاده دل سپردم غمارو بی تو بردم
منو نبر از يادت منی كه بی تو مردم ...

 چند روزه دل ديوونه می گیره همش بهونه .. 
آتيشم می زنه هر شب جای خاليت توی خونه
دل من هواتو داره ديگه طاقت نمی یاره .. 
اين دل هميشه گريون مثل ابرهای بهاره


کی تو رو دوستت داره قده يه دنيا ؟؟
کی می خواد با تو باشه حتی تو رويا؟؟
دنبال جایه پاهاته روی شن های قشنگ و خيس دريا؟؟
نگو كه رفتن تو سهم منه دل من طاقت نداره می شکنه
نگو که باید جدا شیم نگو قسمت من و تو رفتنه

 اشك من پيرهنتو تر كرده 

همه جا عطر تو پيچيده ولی 

دل ديگه غربتو باور كرده

مثل اون پرنده ی شكسته بال 

دل من بعد تو بی لونه شده

با تو بيقراره و بی تو بی قراره 

دل من راس راسی ديوونه شده

امشبم ميوون اين خاطره های سردم 

بی رمق دنبال اون حادثه یی می گردم

كه نفهميدمو کی كجا تو رو ازم گرفت 

دست تو جدا شد و نگاهتو گم كردم

چرا بايد وقتی خونه ی دلت متروكه 

واسه در زدن بازم دنبال یک بهونه گشت

وقتی راه نداره چشمام به حريم قلب تو 

چه جوری ميشه پی فرصت دوباره گشت ؟؟

 عشق من . . .
یادم کن گاهی
که به دل دارم آهی
تو که از دردم آگاهی

یه دنیا یه دنیا عاشقم من
بدون که به عشقت صادقم من
تو مست خویش و من مست عشقم
اگه نباشی می میرم
بیا که عمر از سر گیرم...

تا هستم . . .
با یادت شادم
آخه دل بر تو دادم
دیگه از غمها آزادم


به انتظار دیدنت
به لحظه رسیدنت
دل داره پرپر می زنه
از سینه ام پر می زنه

ای چشمه حیات من
فرشته نجات من
شوق نفسهای منی
همیشه رویای منی


عشق تو در قلب من
هدیه جاودانه است
برای زنده موندن
قشنگترین بهانه است

دوست داشتن تو مثل عطر خوش بهاره
با تو نفس کشیدن پایان انتظاره....

 

 چه خوبه آدم همـیشـه یـارش کـنـارش بـاشه
به هر جا چش میندازه دلدارش اونجا باشه

چه خوبه از لب اون یه بوسه بربچینه
امـید رفـته اش رو دوبــاره اون ببینـه

آره آره والا خوبه دیگه کجا غم می مونه؟؟
لـطـف وصـفـا مهمـونـه بنـد دل صابـخونه

والا حقیقت داره ، بلا حــقـیقت داره

اگه ک یه عمر بمونه، قدر منو اون بدونه

صـدای خنـده هـامون به آسمون می رسه

غم خجالت می کشه از اینجا پر می کشه

 باز دوباره میزنه قلبت تو سینه سازمو

تو سکوتت میشنوی زمزمه ی آوازمو

حس دلتنگی که میگیره تموم جونتو

هرجا میری منو میبینی و کم داری منو

تو دلت تنگه ولی انگار تو جنگ با دلم

میزنی و میشکنی با خودت لج کردی گلم

راه با تو بودنو سخت کردی که آسون برم

چشم خوش رنگت چرا خیسه دوباره خوشگلم؟؟

حالا بگو کی دیگه اخماتو میگیره

با تو میخنده تب کنی واست میمیره

دست کی شبا لای موهاته

آره خودم نیستم ولی یادم که باهاته

این عشقه تو وجودت توی جونت ریشه کرده

دلت دوباره بیقراره داره دنبال من میگرده

گفتی که میخوای بری سروسامون بگیری

خواستی اما نتونستی به این آسونی بری

دستت ماله هرکی باشه چشمت دنبال منه

هرنگاهت انگاری اسممو فریاد میزنه

من خیالم راحته تا پای جون بودم برات

تو ندونستی چی میخوای تا بریزم زیر پات

همه ی آرزوهامون دیگه فقط یه خاطرست

نفسم بودی ولی یه تجربه شدی و بس

 دلم برات تنگ شده بي معرفت

تو نيستي و گريه شده يه عادت

دلم برات تنگ شده خيلي زياد

دلم به جز تو هيچكس رو نميخواد

انقده گريه كردم اين شبها رو

قسم دادم خدا رو به خدا رو

چه غصه ها كه از غمِ تو خوردم

عطر تو رو خونه به خونه بردم

من به تو دل دادم و دل سپردم

نبودي كه ببيني غصه خوردم

دلم برات تنگ شده خيلي زياد

نبودي و نديدي بي تو مُردم